21 اسفند 1403

مراسم افطاری

مولف: مهسا حقیقت مژده   /  دسته: دسته بندی نشده   /  رتبه دهید:

#رمضان یک #رفیق است.
انگار انسانی با همه مهر و عاطفه و دقتش، در قالب زمان!
رابطه شگفت انگیزش با #قرآن هم از همین جاست.
قرآن هم یک انسان است، با لطف و پند و قهر و لبخندش، اما مکتوب!
ما باورش نمیکنیم! و ته قلبمان نمی‌توانیم مثل انسان با او دوست شویم. برای همین، رمضان، هر سال می‌آید و ما را با خود به رویایی می‌برد‌ که در آن هرچیزی را بشود دید:: انسانی را ببین که شبیه هیچ آدمی نیست! کلیشه‌ها را بشکن و با او رفاقت کن!
اینطوری است که #رمضان برای تنهامانده‌ها، دلتنگ‌ها و از کلیشه خسته‌ها #سرزمین_موعود می‌شود.
سرزمینی که ۱۱ ماه را با ذوق، برای رسیدن به گرسنگی و تشنگی‌اش طی می‌کنند.
اصلا کی گفته هروقت خواستیم باید چیزی بخوریم یا بنوشیم؟
کی گفته #همیشه باید مثل #همیشه زندگی کنیم؟!
رمضان، عادت‌های روزمره را به هم می‌ریزد. مثل سفر!
و با برداشتن هر تکه از پازلِ #زندگی_همیشگی ، انگار تکانمان می‌دهد که بیدار بشویم!
هم به رویا می‌برد، هم بیدار می‌کند.
هم تشنه میکند، هم سیراب
هم انسان است، هم سرزمین، هم زمان.

تعداد مشاهده (74)       نظرات (0)

نظرات کاربران درباره خبر "مراسم افطاری"

نظرتان را بیان کنید

نام:
پست الکترونیکی:
نظر:
کد بالا را در محل مربوطه وارد نمایید